Cud eucharystyczny w Blanot (Francja)

     

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, 31 marca 1331 roku. Mszę Św. odprawiał wikariusz Hugues de la Baume, w asyście ministrantów i wyjątkowo, z powodu tak wielkiego święta, dwóch parafian: Tomasza Caillota i Guyota Besson.

Gdy zbliżała się Komunia Św., ci dwaj mężczyźni podeszli do drewnianej balustrady i odwrócili obrus na drugą stronę, a wtedy wierni przyklękli do Komunii Świętej.

Jedną z ostatnich wiernych była kobieta o imieniu Jacquette, wdowa po Regnaucie d’Effour. Kapłan udzielił jej Komunii i skierował się w stronę ołtarza, gdy nagle kilka osób zauważyło, że Hostia spadła z jej języka na obrus. Tomasz Caillot natychmiast podszedł do kapłana, a ten zawrócił w stronę balustrady. Gdy podszedł, na obrusie nie było już Hostii, lecz widniała tam krwawa plama.

Po Mszy kapłan zamoczył obrus w misce z wodą, chcąc w ten sposób plamę usunąć. Ku ogromnemu zdziwieniu plama nie tylko nie schodziła, lecz stała się jeszcze bardziej ciemniejsza i większa, a po wyjęciu obrusa z miski, woda miała kolor ciemnej krwi. Kapłana i zebranych świadków ogarnął i podziw i strach, zrozumieli, że była to Krew Jezusa Chrystusa. Wtedy kapłan wyciął z obrusa kwadratowy fragment z krwią i z czcią umieścił w tabernakulum.

Po dwóch tygodniach do wioski przybył Jean Jarossier, dygnitarz archidiecezji Autun, w towarzystwie proboszcza oraz notariusza apostolskiego, w celu wszczęcia procesu. Po zakończeniu przesłuchania, arcybiskup Pierre Bertrand przekazał wyniki procesu papieżowi Janowi XXII, który uznał to cudowne wydarzenie i nadał przywileje odpustowe dla kościoła w Blanot.

Kopie tych dokumentów, napisanych w starym, trudnym stylu, przechowywane są do dziś w siedzibie władz miasta Blanot.

Z nieznanego powodu Hostie, które pozostały w kielichu po udzieleniu tamtej pamiętnej Komunii pozostały i nigdy więcej nie zostały użyte. Przechowywano je w tabernakulum. Po upływie 375 lat , w 1706 roku, zachowane w doskonałym stanie, uczczone zostały uroczystą procesją w rocznicę cudu. Na szczęście działania Rewolucji Francuskiej, w czasach której wiele świętych Relikwii naszej wiary zostało zniszczonych, czy też sprofanowanych raz na zawsze, tym razem ominęły na tyle kościół w Blanot, że prócz profanacji świątyni, do której wpadła banda rewolucjonistów, święte Relikwie uznane za bezwartościowe zostały po prostu porzucone. Czasy rewolucji bezpiecznie przeczekały ukryte przez pobożnego parafianina Dominique Cortet.

W czasach późniejszych Relikwie przełożono do nowej, kryształowej tubki, która umożliwia dokładne przyjrzenie się fragmentowi skrwawionego obrusa. Dziś można je oglądać wystawione w specjalnej monstrancji ozdobionej malowidłami przedstawiającymi historię cudownego wydarzenia. Każdego roku, w Poniedziałek Wielkanocny odbywa się uroczyste wystawienie tych świętych Relikwii.